Fietsdag 1: Ho chi minh city - Go cong

Good morning Vietnam.

Stap je de lift uit de ontbijtzaal binnen, zie je poncho's en paraplu's buiten. Hmmm tja, staartje van het regenseizoen hier. Maar goed, onze eerste fietsdag staat gepland dus we gaan vol goede moed aan het ontbijt en als het goed is stopt het rond tien uur met regenen. Eerst even langs de fietsenmaker voor een nieuwe standaard, dus we vertrekken met onze wegwerp poncho aan. Helaas blijft het meer als de helft van de dag een beetje regenen al is het nog steeds warm en dat scheelt natuurlijk wel. Als we vanaf de fietsenmaker weg willen blijkt de route wel op de GPS te staan, maar niet de kaart die we gedownload hebben, huh!! Dat is echt niet handig. Gelukkig hebben we de routes ook op komoot en hebben we het boekje bij ons met de beschreven route. Onze eerste opgave is het verkeer in de stad te trotseren. Wat een brommers en wat een getoeter in de stad en daar fietsen wij met onze fietjes tussendoor maar dat gaat wonderwel best makkelijk en na twee uur zijn we de buitenwijken van Ho Chi Min een beetje uit en wordt het een stukje rustiger op de weg maar worden de de wegen smaller en moeten we regelmatig gaten vermijden. Een offroadervaring op de fiets haha. 

Naast elkaar fietsen is niet handig, dus fietsen we het meest van de dag achter elkaar aan en wisselen we elkaar af.

Onderweg blijkt het nogal lastig ergens wat te eten te vinden buiten Ho Chi Min en als we ergens gaan zitten om iets te drinken blijken we bij een soort van schoolkantine te zitten op de ministoeltjes die hier overal te vinden zijn. We drinken een collaatje (twee voor tachtig cent) en zijn de 'talk of the day' voor de studenten die flink lopen te giebelen want twee vrouwen in zo'n fiets outfit lijkt toch een hele bezienswaardigheid. Overal worden we bekeken en compleet ongegeneerd ook. Dat is wel even wennen hoor.

Wanneer we nog veertien kilometer te gaan hebben staan we voor een brug die nog niet af is. Hmmm, dat word omrijden en met handen en voeten konden een aantal mensen ons vertellen waar we langs konden. Een onverharde kleiweg waarvan we een aantal kilo meenamen aan onze fiets, oeps. Bij de tweede veerpond een aantal kilometer verderop konden we fietsen even een beetje schoon spoelen.

Het is onderhand vier uur als we de veerpond afkomen en we weer een verharde weg oprijden. Het is hier weer en stuk drukker. We vinden hier een supermarkt en halen nog even iets te eten om mee te nemen morgen. Vandaag hebben we het gedaan met een soort TucTuc-crackers, banaan en water onderweg. In de avond naar een restaurant dat aanbevolen was door AWOL. We kregen geen menukaart maar de dame pakte een bakje bij de buren van tafel met de vraag of we dit ook wilden en zo hebben we dus maar iets op de gok besteld. Het bleek Pho te zijn, een bekend vietnamees gerecht. En ja, er stonden alleen maar stokjes op tafel om mee te eten, toch wel even een uitdaging haha. Maar het smaakte goed.

Slapen duurde weer even op het harde bed maar uiteindelijk toch beide redelijk geslapen. Dag 1 was er één met een aantal hobbeltjes, op naar dag 2 😀☀️